Z Łucją Walczak-Nowicką, przewodniczącą Komitetu Organizacyjnego I edycji konferencji „OncoPhD”, doktorantką i pracownicą Katedry i Zakładu Toksykologii na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie, rozmawia Anna Augustowska.

• Jak duże było zainteresowanie udziałem w konferencji?

Zainteresowanie przekroczyło nasze oczekiwania. Zgłosiły się 62 osoby, które prezentowały swoje badania i wyniki (17 osób to obcokrajowcy). Uczestników biernych (w formie online) było ok. 300. Byli to naukowcy i studenci z różnych krajów, co podkreśla międzynarodowy charakter naszej konferencji. Tak dużą liczbę uczestników przyciągnęli nasi Partnerzy. Spośród nich chcę wyróżnić Lubelską Izbę Lekarską oraz miesięcznik „Medicus”.

• Jakie tematy dominowały w wystąpieniach młodych naukowców?

Największym powodzeniem cieszyła się sesja ,,Onkologia kliniczna dorosłych’’. Pierwsze miejsce w tej sesji zdobyła mgr Natalia Krzyżanowska, doktorantka Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Jej praca koncentrowała się na analizie genetycznej przy użyciu sekwencjonowania nowej generacji u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca.

W sesji poświęconej badaniom przedklinicznym dominowały tematy związane z identyfikacją nowych celów terapeutycznych w onkologii, a także nowe związki, które mogą mieć potencjał w terapii przeciwnowotworowej. Doktorantka Larisa-Ionela Tizu reprezentująca Uniwersytet Medycyny i Farmacji Grigore T. Popa w Rumunii obalała mity na temat związku Honokiol, izolowanego z gatunku Magnolia spp., który może znaleźć zastosowanie w terapii raka jelita grubego.

Prof. Anna Wawruszak z Katedry Biochemii i Biologii Molekularnej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie omawiała inhibitory sirtuiny, które zwiększają aktywność cytotoksyczną klasycznych chemioterapeutyków w raku piersi.

• Ważną częścią konferencji były warsztaty?

Już pierwszego dnia odbyły się inspirujące warsztaty poświęcone tematowi: „Kiedy i jak aplikować na staże zagraniczne?” pod przewodnictwem dr. n. med. Marcina Nicosia, laureata licznych nagród, który brał udział w wielu stażach zagranicznych, m.in. Karolinska Institutet w Szwecji. To był doskonały początek.

Jednymi z wyjątkowo popularnych warsztatów były te związane z technikami in vitro, które przeprowadziliśmy w laboratorium pod moim kierownictwem oraz z udziałem dr. n. farm. Kamila Pawłowskiego. Nie mniej popularne były warsztaty z ultrasonografii (USG) brzucha oraz tarczycy, przeprowadzone przez lek. Marka Lwa, który jest w trakcie specjalizacji z radiologii. Zainteresowanie warsztatami było tak duże, że musieliśmy je przeprowadzić w dwóch turach, aby wszyscy uczestnicy mogli z nich skorzystać. Odbyły się też warsztaty na temat wystąpień publicznych prowadzone przez Bartłomieja Cisa, laureata w konkursie wystąpień publicznych organizowanych przez Toastmaster International oraz prezesa organizacji SKILLERS.

Niezwykle interesującym punktem były warsztaty prowadzone ostatniego dnia konferencji przez lek. Ernesta Starka. Skoncentrowały się one na laparoskopii, wykonywaniu biopsji oraz cytologii ginekologicznej.

• Co jest najtrudniejsze w pracy młodych?

To pytanie jest naprawdę ważne. Jednym z najtrudniejszych aspektów jest utrzymanie cierpliwości. Cierpliwość jest kluczowa zarówno w procesie badań, jak i osiąganiu długofalowych celów. Często młodzi ludzie oczekują szybkich efektów i sukcesów. Gdy te nie przychodzą, natychmiast się zniechęcają. Ponadto, porównujemy siebie z osobami, które mają wieloletnie doświadczenie, co może być demotywujące.

Jednym z trudniejszych aspektów jest też brak odpowiedniego mentora na początku kariery. Często po ukończeniu studiów lub w ich trakcie nie wiemy, jaką ścieżkę wybrać. Znalezienie osoby, która nas wesprze i podzieli się swoim doświadczeniem zawodowym, jest kluczowe. Mentoring może dostarczyć cennego wsparcia i wskazówek, a także pomóc w podjęciu decyzji dotyczących rozwoju zawodowego.