Do Okręgowego Sądu Lekarskiego w Lublinie wpłynął wniosek o ukaranie lekarza A.Z., który został obwiniony o to, że zaniedbał postępowanie diagnostyczne w stosunku do pacjenta A.M.

Lekarz A.Z. nie zlecił badań obrazowych głowy rtg i tomografii czaszki nie zlecił też konsultacji neurologicznej i chirurgicznej pacjenta przed wypisem pacjenta z SOR SPZOZ w L. Ponadto jak wskazał Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej w dokumentacji medycznej brak było opisu badania fizykalnego i opisu obrażeń, jakich doznał pacjent zanim trafił na SOR. Drugi z zarzutów dotyczył poświadczenia nieprawdy w dokumentacji medycznej przez obwinionego o przeprowadzonej konsultacji chirurgicznej przez dyżurnego chirurga.

Zdarzenie miało miejsce 17 lipca 2022 r. kiedy to pacjent A.M. upadł na chodnik i został przewieziony przez Zespół Ratownictwa Medycznego do SOR SPZOZ w L. W tym dniu dyżur pełnił obwiniony lekarz. W karcie medycznych czynności ratunkowych widniała informacja, że w badaniu odnotowano ranę i stłuczenie głowy w okolicy potylicy. Wykonane badanie laboratoryjne wykazały bardzo duże stężenie alkoholu we krwi (4,15‰). Po obserwacji oraz podaniu płynów nad ranem 18 lipca 2022 r. pacjent został wypisany z zaleceniem kontroli u lekarza rodzinnego. W karcie informacyjnej leczenia szpitalnego obwiniony lekarz dokonał wpisu, że pacjent był konsultowany przez chirurga i nie wymagał interwencji chirurgicznej, jednakże pełniący tego dnia dyżur chirurgiczny lekarz M.S. stanowczo zaprzeczył, aby przeprowadził taką konsultację u pacjenta.

Następnie 18 lipca 2022 r. w godzinach wieczornych stan pacjenta A. M. pogorszył się, rodzina wezwała ZRM. Pacjent został ponownie przewieziony do SPZOZ w L., gdzie zlecono pilne badanie TK głowy. Z powodu awarii sprzętu badanie wykonano w innej placówce. Tomografia komputerowa wykazała krwiak podtwardówkowy po stronie prawej oraz liczne ogniska stłuczenia mózgu. Zlecono obserwację w oddziale chirurgicznym oraz wykonanie badania kontrolnego po 7 dniach lub w zależności od stanu. W ciągu kilku następnych dni stan pacjenta poprawiał się, jednak w czwartej dobie stan neurologiczny znacznie się pogorszył, wobec czego podjęto decyzję o pilnym transporcie do szpitala w W., gdzie pacjent zmarł.

Obwiniony lekarz przyznał się do zarzutu niewykonania badań obrazowych, natomiast nie przyznał się do zarzutu sfałszowania wpisu w dokumentacji medycznej. Lekarz wyjaśnił, że w dniu, w którym pacjent został przewieziony do SOR dyżur chirurgiczny pełnił lekarz chirurg M. S., więc opierając się na informacji uzyskanej od pielęgniarki, założył, że pacjent został zbadany przez lekarza chirurga, stąd też zamieścił stosowny wpis w dokumentacji medycznej pacjenta.

Orzeczeniem OSL obwiniony lekarz został uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, które wypełniają znamiona rażących naruszeń podstawowych obowiązków, które lekarz winien respektować, wykonując swój zawód. Sąd nie miał wątpliwości, że obwiniony zaniedbał postępowanie diagnostyczne w stosunku do pacjenta, ponieważ nie zlecił badań obrazowych głowy – rtg czaszki i/lub badania tomograficznego głowy, a także nie zlecił konsultacji neurologicznej ani chirurgicznej pacjenta przed wypisem ze szpitala, pomimo że dysponował informacją o doznanym urazie głowy, a także o okolicznościach jego powstania (stan upojenia alkoholowego).

OSL podkreślił, że od lekarza jako profesjonalisty obok fachowych kwalifikacji wymaga się zwiększonego zaangażowania w podjęte działania tj. większej zapobiegliwości i rzetelności. Za omawiane przewinienie Sąd wymierzył lekarzowi karę ograniczenia zakresu czynności w wykonywaniu zawodu lekarza poprzez zakaz pełnienia dyżurów medycznych w szpitalnych oddziałach ratunkowych, izbach przyjęć oraz jednostkach Państwowego Ratownictwa Medycznego na okres 6 miesięcy.

W odniesieniu do drugiego z zarzutów OSL uznał, że obwiniony dopuścił się nieprawidłowości w sporządzaniu dokumentacji medycznej pacjenta poprzez zamieszczenie informacji o przeprowadzonej konsultacji chirurgicznej, mimo braku jednoznacznego potwierdzenia jej odbycia. Sąd zauważył, że wszelkie nieprawidłowości w prowadzeniu dokumentacji mogą być oceniane przez pryzmat przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Uznając winę lekarza za omawiane przewinienie zawodowe, OSL wymierzył obwinionemu lekarzowi karę upomnienia.