Odeszli…

Opublikowano: 30 września, 2016Wydanie: Medicus (2016) 10/2016Dział: 2,2 min. czytania

Mirosław Litwin (1928–2006)

 

Mirosław LitwinDnia 22 października mija 10 rocznica śmierci dr. n. med. Mirosława Litwina.

Rocznica ta skłoniła nas do przypomnienia Jego postaci – światłego humanisty o szerokich zainteresowaniach i głębokiej wiedzy, życzliwego pacjentom i oddanego pracy chirurga.

Mirosław Litwin urodził się 25 maja 1928 roku w Sawinie na ziemi chełmskiej. W 1936 roku wraz z rodziną zamieszkał w Chełmie.

Od 1944 roku był uczniem I Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Czarnieckiego w Chełmie. W 1948 roku otrzymał świadectwo dojrzałości w klasie humanistycznej II Chełmskiego Gimnazjum i Liceum im. Królowej Jadwigi.

W tym też roku rozpoczął studia w Lublinie na Wydziale Lekarskim UMCS, który od 1950 roku przyjął nazwę Akademii Medycznej. Dyplom lekarza uzyskał 29 czerwca 1953 roku.

Jeszcze przed ukończeniem studiów rozpoczął pracę w Akademii Medycznej w Lublinie. Początkowo w Zakładzie Fizjologii Człowieka, a od 1 listopada 1952 roku w I Klinice Chirurgicznej, kierowanej przez prof. Tadeusza Jacynę-Onyszkiewicza, a następnie przez prof. Mieczysława Jesipowicza. W ciągu 23 lat pracy w tej klinice uzyskał kolejne stopnie specjalizacji z zakresu chirurgii ogólnej oraz stopień doktora nauk medycznych – w 1964 roku.

W latach 1964-66 odbył okresową służbę wojskową w 8 Dywizji Zmechanizowanej w Kołobrzegu, podczas której pełnił funkcję dowódcy kompanii medycznej, będąc jednocześnie ordynatorem
oddziału chirurgicznego – w stopniu kapitana.

W 1970 roku uczestniczył w rejsie do Indii wokół Afryki jako lekarz okrętowy na statku Polskich Linii Oceanicznych M/s „Smolny”. Przeżycia związane ze służbą wojskową, z podróżą morską oraz przejście „chrztu równikowego”, stały się kanwą wielu Jego późniejszych, wspaniałych opowieści.

Po przyjeździe do Lublina powrócił na swoje stanowisko w I Klinice Chirurgii AM, kontynuując pracę leczniczą, naukową i dydaktyczną.

W maju 1975 roku podjął decyzję o odejściu z Kliniki i objęciu stanowiska ordynatora Oddziału Chirurgicznego Okręgowego Szpitala Kolejowego w Lublinie. Kierował tym oddziałem do 1993 roku, kiedy to w wieku 65 lat przeszedł na emeryturę.

Będąc już emerytem aktywnie uczestniczył w życiu społeczności lekarskiej. Był członkiem wielu komisji konkursowych, Komisji Rewizyjnej i Komisji Specjalizacyjnych z ramienia izb lekarskich. Nie zapominał także o swoim rodzinnym Sawinie, aktywnie współpracując z Regionalnym Towarzystwem Gminy Sawin.

Był obdarzony wspaniałym dowcipem i swoistym poczuciem humoru, zaś w kręgu Jego zainteresowań była zawsze rodzina, historia, piłka nożna, a także brydż – w gronie sprawdzonych przyjaciół.

Pamiętamy o Nim – jest to pamięć dobra, pełna miłości, szczerego sentymentu i żalu z rozstania.

Rodzina