Okrągły stół stomatologów
z prof. Teresą Bachanek, prezydent Polskiego Towarzystwa Edukacji Medyczno-Dentystycznej „Sapientia”, konsultantem wojewódzkim ds. stomatologii zachowawczej i endodoncji, rozmawia Anna Augustowska
- Tegoroczna Konferencja Okrągłego Stołu była wyjątkowa, bo odbyła się nie jak do tej pory w Nałęczowie ale w stolicy. Dlaczego?
– To prawda – XIX Konferencja Okrągłego Stołu w tym roku obyła się w Warszawie. Rok akademicki 2016/2017 był wyjątkowy dlatego, że Oddział Stomatologii wizytowała Polska Komisja Akredytacyjna i dlatego cała uwaga poświęcona była tej ważnej sprawie. Podczas wizytacji oceniana jest jakość kształcenia i potwierdzane są uprawnienia do dalszego kształcenia na kierunku lekarsko-dentystycznym. Takiej okresowej ocenie podlegają wszystkie uniwersytety medyczne. W przyszłym roku konferencja odbędzie się zgodnie z tradycją w Nałęczowie, a organizatorem będzie Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej z Endodoncją UM w Lublinie.
- Co było głównymi tematami konferencji?
– Tematy konferencji dotyczyły kształcenia przeddyplomowego studentów na kierunku lekarsko-dentystycznym i obejmowały m.in.: zmiany poziomu kształcenia z praktycznego na ogólnoakademicki, które zainteresują studentów i przygotują absolwentów do pracy naukowej; wymagania Polskiej Komisji Akredytacyjnej wobec wydziałów/oddziałów stomatologii; problem odpowiedzialności cywilnej lekarza dentysty – aspekty prawno-ubezpieczeniowe; gerostomatologię – kształcenie przeddyplomowe studentów. Nauczanie w zakresie dostosowanym do warunków demograficznych kraju.
- Jakie jest Państwa stanowisko w sprawie zmniejszenia limitu przyjęć na stomatologię?
– Dyskutowaliśmy o problemie zmniejszenia liczby osób przyjmowanych na kierunek lekarsko-dentystyczny, który może odbyć się na zasadzie zachowania limitu miejsc dla studentów stacjonarnych i niestacjonarnych wyznaczonego przez Ministerstwo Zdrowia. Limity miejsc dla studentów niestacjonarnych nie we wszystkich uczelniach są zachowane, ale to już sprawa Ministerstwa Zdrowia.
Statystycznie liczba lekarzy dentystów jest wysoka, ale stomatologiczne potrzeby lecznicze są również duże i potwierdzają je wysokie – niekorzystne – wskaźniki próchnicy we wszystkich grupach wiekowych.
Na zakończenie obrad zdecydowano podjąć stosowne działania zmierzające do zmiany rozporządzenia MNiSW, aby jednoznacznie określić profil kształcenia na kierunku lekarsko-dentystycznym jako ogólnoakademicki. Chcemy też powołać zespoły, które będą na bieżąco oceniać i weryfikować algorytm postępowania klinicznego, aby były one zgodne z aktualnym stanem wiedzy i wynikami badań naukowych EBM/EBD (stworzenie algorytmów postępowania klinicznego i ich uaktualnianie). Poparliśmy inicjatywę utworzenia ośrodka, który będzie dysponował środkami przeznaczonymi na rozwój nauk medycznych i pozwoli na dofinansowanie również badań naukowych w dziedzinie stomatologii. Uznaliśmy też, że brak jednego aktu prawnego, który określałby ramy prawne działania studentów w czasie realizacji klinicznego nauczania praktycznego (również w ramach praktyk wakacyjnych), wymaga podjęcia działań legislacyjnych, zmierzających do kompleksowego uregulowania problemu.
- A co z kształceniem podyplomowym?
– Za najważniejsze uznano następujące zadania: przeprowadzenie analizy
potrzeb leczniczych społeczeństwa w zakresie zdrowia jamy ustnej w celu obliczenia normy lekarzy dentystów, jaka powinna przypadać na określoną populację mieszkańców. W nawiązaniu do takiego opracowania winna być określona liczba kandydatów przyjmowanych na studia lekarsko-stomatologiczne; określenie potrzeb leczenia w każdej dziedzinie stomatologii, aby ustalić minimalną liczbę osób, które należy szkolić w ramach poszczególnych specjalizacji; podjęcie działań w celu zwiększenia liczby miejsc i jednostek akredytowanych do prowadzenia kształcenia specjalizacyjnego w dziedzinie stomatologii; konieczność wprowadzenia wynagrodzenia dla kierowników specjalizacji a w związku z brakiem umieszczenia chirurgii szczękowo-twarzowej w ustawie o sieci szpitali, jako definiującej jakikolwiek poziom zabezpieczenia zdrowotnego należy zabezpieczyć odgórnie finansowanie ośrodków akredytowanych do szkolenia w dziedzinie chirurgii szczękowo-twarzowej, zwłaszcza tych, które prowadzą to szkolenie poza ośrodkami uniwersyteckimi. Uznaliśmy też, że powinna istnieć możliwość wprowadzenia specjalizacji, finansowanych ze środków niepublicznych.
Wnioski poddano głosowaniu, a po zakończeniu konferencji przekazano do Departamentu Kształcenia Ministerstwa Zdrowia. Problem powołania przy Ministerstwie Zdrowia naczelnego lekarza dentysty nie był dyskutowany podczas konferencji. Jest to sprawa przyszłości.