Tomasz Luterek (1960-2017)

27 października 2017 roku zmarł Doktor Tomasz Luterek. Odszedł od nas znany i wysoko ceniony przez pacjentów, przyjaciół i kolegów lekarz ortopeda. Urodził się 13 października 1960 roku w Białej Podlaskiej, tam ukończył liceum ogólnokształcące, a następnie studia na Wydziale Lekarskim AM w Lublinie. Dyplom lekarza medycyny otrzymał w 1986 roku. Od tego roku nieprzerwanie pracował w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Białej Podlaskiej. W roku 1990 uzyskał specjalizację I a w roku 1997  II stopnia z ortopedii i traumatologii narządu ruchu. Był niezwykle sumiennym, bardzo dokładnym lekarzem, lubianym i szanowanym przez pacjentów, a w szczególności przez dzieci. Od roku 2001 pełnił funkcję ordynatora Oddziału Urazowo-Ortopedycznego
w Białej Podlaskiej oraz wiceprezesa Oddziału Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. W ostatnim roku pracował w Oddziale Rehabilitacji bialskiego szpitala. W 2006 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, a w 2015 roku otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Województwa Lubelskiego”. Obok życia rodzinnego, które cenił sobie najwyżej i zawodowego potrafił także znaleźć czas na wieloletnie wspomaganie Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt AZYL w Białej Podlaskiej. Swoje nieliczne wolne chwile spędzał z dobrą książką, interesował się szczególnie historią, filmem. Osobną pasją Tomka i jego Żony były podróże.

Wspaniały Ciepły Człowiek – tak najczęściej określali go pacjenci i znajomi. Niezależnie od okoliczności zawsze miał czas, aby wysłuchać każdego, doradzić, pomóc. Tomek odszedł od nas szybko, stanowczo za wcześnie. Trudno się z tym pogodzić. Miał jeszcze tyle planów i niedokończonych zadań, którym poświęcał swój czas do ostatniej chwili.

Pożegnaliśmy Tomka na bialskim cmentarzu parafialnym. W ostatniej Jego ziemskiej drodze żegnało Go – obok najbliższych – niezwykle liczne grono wszystkich, którym bliska była osoba Zmarłego – pacjentów, koleżanek, kolegów, przyjaciół i znajomych, współpracowników.

Żegnaj Drogi Przyjacielu. Pozostaniesz dla nas na zawsze niedoścignionym wzorem wspaniałego Człowieka, Kolegi, Lekarza.

Mamie Tomka, Żonie, Córce, Synowi oraz całej Rodzinie składamy wyrazy najgłębszego współczucia.

Przyjaciele

 

Wspomnienie

Minął rok, a my wspominamy nasze koleżanki i kolegów, którzy w 2017 roku odeszli na wieczną służbę. Rok szczególnie smutny, bo aż pięcioro krasnostawskich lekarzy opuściło nas na zawsze

Jako pierwsza odeszła 1 maja lek. stom. Elżbieta Mordel-Ćwier, którą wspominaliśmy w MEDICUSIE. Rok upłynął tak szybko.

Krzysztof Borowiecki zmarł 22 czerwca 2017 roku po długiej, ciężkiej, trwającej trzy lata chorobie. Miał 62 lata, dlatego żyliśmy długo nadzieją na powrót Krzysia do pracy. Akademię Medyczną ukończył w Lublinie w 1982 r. i rozpoczął pracę w Krasnymstawie. Wybrał specjalizację z położnictwa i ginekologii. Robił wrażenie milczka, jakby nieco z boku, ale wbrew takiemu wrażeniu, bardzo lubiany przez pacjentki. Ujmował taktem, dyskrecją, subtelnością. Delikatny, współczujący, umiejący słuchać. Był bardzo dobrym diagnostą z lekką ręką chirurga. Niestety, namiętny palacz. Kochający ojciec, mąż i dziadek jedynej wnuczki, której udało mu się doczekać. Pożegnaliśmy Krzysia z bolącym sercem a teraz wspominamy ciepło.

Lekarz medycyny chirurg Stanisław Suchorab odszedł w lipcu. Był emerytem. Miał 79 lat, a Akademię Medyczną w Lublinie ukończył w 1964 r. Pracował zawsze w Krasnymstawie. Bardzo zdolny, ambitny, ciepły dla pacjentów. Pan Doktor angażował się w prace społeczne, pełnił różne funkcje. Wydaje się jednak, że miał bardzo duże ambicje, niektóre zostały niezrealizowane, dlatego Pan Doktor na pewno czuł się niespełniony do końca. Mimo to bardzo chętnie spotykał się z kolegami seniorami na wszystkich uroczystościach. Ojciec, dziadek, po śmierci żony bardzo zawładnął nim smutek. Dziękujemy, że byłeś.

W listopadzie zmarła nasza seniorka 94-latka dr Scholastyka Pawlak-Trochim. Akademię Medyczną w Lublinie ukończyła w 1952 r. Pani Doktor była zawsze w Krasnymstawie. Znali ją młodzi i starzy. Drobna, szczupła, w ciągłym pędzie. Ogromnie bezpośrednia do pacjentów i rodzin, właściwie rodzinna. Po studiach, kiedy w Krasnymstawie było niewielu lekarzy, zajmowała się wszystkim, natomiast potem przez ponad 50 lat leczyła na choroby płuc. Pracowała w oddziale chorób płuc i pełniła dyżury oraz pracowała w Poradni Przeciwgruźliczej. Znała wszystkich podopiecznych, ich warunki życiowe. Szczególnie dużo pracowała, gdy los zabrał syna, córkę i męża. Pracowała dla wnuków. Schola to nasza ulubiona lekarka. Bardzo etyczna, koleżeńska, opiekuńcza. 90. urodziny świętowaliśmy uroczyście z wielką radością a Schola recytowała wiersze o J. Piłsudskim z I kl. szkoły podstawowej. Ostatnie 2 lata spędziła u ss. w Jadwisinie. Oczywiście nigdy o Scholi nie zapominaliśmy. Były odwiedziny, kartki okolicznościowe. Odprowadzaliśmy Panią Doktor bardzo licznie. Spoczęła w Krasnymstawie obok syna i męża.

23 grudnia zmarła w wieku 75 lat nasza koleżanka Anna Boras-Adamska – dermatolog. Akademię Medyczną w Lublinie ukończyła w 1967 roku. Rozpoczęła pracę w przychodni w Poradni Ogólnej. Zainteresowania Pani Doktor, a szczególnie potrzeba specjalistów chorób skóry, skłoniły Panią Doktor do wyboru takiej właśnie specjalizacji. Przez wiele lat była jedynym dermatologiem w Krasnymstawie przyjmując bardzo wielu pacjentów. Cicha, skromna, koleżeńska, zapracowana. Ciężka praca a niezbyt silny organizm spowodowały, że w wieku 60 lat odeszła na emeryturę, a stan zdrowia nie pozwalał nawet na kontakty z seniorami. Była mamą lekarza neurologa. Żegnaliśmy Anię tak jak wszystkich naszych kolegów bardzo licznie i z ogromnym smutkiem.

Pozostajecie wszyscy w naszej serdecznej pamięci.

Koleżanki i koledzy
z Krasnegostawu