Tadeusz Kazimierz Pawlus 1957–2015

Tadeusz Kazimierz Pawlus urodził się 5 grudnia 1957 r. w Dębicy. Wychowywał się w rodzinie chrześcijańskiej i patriotycznej w małym miasteczku na Podkarpaciu, w Pilźnie. Tu też ukończył szkołę podstawową oraz liceum ogólnokształcące. Tutaj rozwijał swoje talenty, zgłębiał tajniki chemii, przyrody i geografii oraz historii, którą się pasjonował. Kochał książki i uwielbiał czytać. W tym okresie życia dojrzewała w nim potrzeba pracy w zespole. Został druhem Związku Harcerstwa Polskiego. Pod koniec liceum uświadomił sobie, że medycyna jest Jego powołaniem. Był typowany na Akademię Medyczną przez grono nauczycielskie liceum ogólnokształcącego w Pilźnie.

W latach 1976–1982 studiował na Akademii Medycznej im. M. Kopernika w Krakowie. Studia nie sprawiały mu żadnych problemów. Ciężkie egzaminy zdawał bez trudności. Wykazywał się bardzo dobrą pamięcią i kojarzeniem faktów.

W trakcie studiów, w 1980 r., ożenił się z koleżanką z grupy studenckiej, Bernardą Grabowską. Razem doczekali się dwójki dzieci i wspólnie przeżyli 35 lat.

Po ukończeniu studiów w 1982 r. zamieszkał z rodziną w Janowie Lubelskim i podjął pracę w nowo wybudowanym szpitalu. Specjalizację z chorób wewnętrznych uzyskał w 1986 r. W swojej karierze zawodowej pełnił wiele funkcji medycznych i administracyjnych. Był kierownikiem stacji krwiodawstwa; kierownikiem pogotowia ratunkowego; współtworzył stację dializ. Pracował jako lekarz zakładowy policji oraz jako nauczyciel przedmiotów zawodowych w szkole medycznej. Pełnił także funkcję dyrektora ds. lecznictwa w Szpitalu Rejonowym w Janowie Lubelskim. Równocześnie pracował jako lekarz chorób wewnętrznych oddziału wewnętrznego. Był Honorowym Zasłużonym Dawcą Krwi, członkiem licznych towarzystw lekarskich: Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego, Towarzystwa Internistów Polskich. W latach 90. był delegatem do Okręgowej Izby Lekarskiej w Lublinie.

Tadeusz Pawlus należał do „Solidarności”. Uczestniczył we współtworzeniu związkowych organizacji międzyzakładowych. Jego cechy charakteru pozwoliły mu skupić wokół siebie ludzi o różnych poglądach politycznych.

W 1997 r. uzyskał mandat posła na Sejm RP III kadencji. Działał w: Komisji Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Komisji Zdrowia. Przez cztery lata pracy sejmowej prowadził wiele różnorodnych spraw, od problemów indywidualnych po kwestie dotyczące zakładów pracy, samorządów, gospodarki, kultury, historii i rolnictwa. Wiele z Jego inicjatyw i pomysłów jest nadal realizowanych.

W 2001 roku nie ubiegał się o reelekcję do Sejmu. Wrócił do pracy w Szpitalu SPZZOZ w Janowie Lubelskim jako internista. Pracował na Oddziale Wewnętrznym i w Poradni Lekarza Rodzinnego oraz dyżurował w Ośrodku Dializoterapii. Miał bardzo dużo pacjentów, o których troszczył się z całych swoich sił. Poświęcał im bardzo dużo czasu i umiejętności. Był człowiekiem odpowiedzialnym, wrażliwym na ludzkie sprawy, dobrym lekarzem, kochającym mężem i ojcem.

Choroba przerwała Jego ziemską drogę, ale egzamin z życia zdał celująco. Zgodnie z życzeniem, spoczął w Pilźnie – Jego rodzinnym mieście.

Bernarda Pawlus